DE +1 FACTOR
Lieve lezer. In deze turbulente tijden hebben veel mensen het moeilijk. Daarom is dit artikel geschreven ter troost én ter aanmoediging. De inhoud bestaat grotendeels uit inspiraties van Marieke de Vrij. Er zijn kleine aanpassingen mijnerzijds of wat extra uitleg in cursief geplaatst.
Het artikel verhaalt ondermeer over de Naamsoefening, de ‘Plus 1 Factor’ en andere informatie door Marieke vrijgegeven tijdens een Vriendendag van stichting De Vrije Mare in 2014, en tijdens een artsen-overleg dat reeds langer geleden plaatsvond. Vandaag de dag 5 juli 2024 is dit artikel compleet gereviseerd (eerst gepubliceerd in 2020), maar nóg actueler dan ooit! Hier komt ie.
ONDEELBAAR GEHEEL
Wist je dat wij deel zijn van een ondeelbaar geheel? In ieder van ons leeft een Godsvonk, en dat licht kan nóóit maar dan ook nóóit gedoofd worden. Want God is ondeelbaar, al is deze opgedeeld in ons allen.
Dat klinkt prachtig! En is bijzonder te noemen. Dat blijkt ook uit het volgende.
INTRODUCTIE NAAMSOEFENING
Tijdens de introductie van de Naamsoefening op 17 april 2013, vrijgegeven aan het Comité ter borging van de Naamsoefening, sprak Marieke de Vrij de volgende woorden:
De naam die je je hebt toegeëigend, omdat die je als het ware geschonken is -doorgaans door je ouders-, dáár is je incarnatie aan gelieerd met een bepaalde ‘opdrachtsbevoegdheid’.
Niet alleen gaven en talenten van eerdere levens kunnen deels weer toevlieden, maar er zijn óók nieuwe opdrachten te gaan. Deze komen ter uitbreiding van ‘te worden wie je kán zijn’, om als het ware ‘bewust bewuster’ te worden van dát wat je méér bent dan alleen het zichtbare!
MAAR WAT IS DE NAAMSOEFENING NOU PRECIES?
Heel eenvoudig uitgelegd houdt de Naamoefening in dat je denkt aan het woord ‘Ik’, waarna je je naam ‘uitnodigt’ om deze -eveneens in gedachten- achter het ‘Ik’ te plaatsen.
Deze naam kan je voornaam of bijnaam zijn, maar ook je volledige naam met achternaam, of bijvoorbeeld een koosnaampje dat iemand je ooit heeft gegeven.
Meestal komt de naam die voor dat moment relevant is in je gedachten naar boven, ook al dacht je daar op dat moment niet eens aan. En dat is wellicht de naam waarmee je het beste kan werken voor dat moment waarop je in jezelf keert en een moment van rust neemt.
Terwijl je het ‘Ik’ herhaalt en het ook steeds laat volgen door je naam, kun je je er méér in verdiepen. Ideaal gesproken ben je dan ook in een ontvankelijke staat, meestal door je denken tot rust te brengen en jezelf leeg te maken. Maar goed, als je dat niet kunt (heb ik vaak), is dat ook goed, het enige wat je hoeft te doen is je best!
Soms komt het voor dat slechts één letter van de naam jouw aandacht trekt, door de vorm of de klank ervan, of komt juist een hele lettergreep prominenter naar voren en wellicht daarmee ook een woord of een beeld of een herinnering in je gedachten.
Soms kun je ook een nog niet nader te definieren gevoel ervaren, zoals bijvoorbeeld verdriet, en door de Naamsoefening leer je dit te herkennen en accepteren, het zonder oordeel te aanvaarden, waarna het makkelijker verwerkt en losgelaten kan worden.
Het kan ook andersom gebeuren, dat er een koosnaam in je opkomt die je troost biedt of zelfs vreugde. Dit kan gebeuren wanneer het nodig is om je te versterken en je de energie en het vertrouwen te geven om op je levenspad verder te gaan. Al met al mogen we concluderen dat er veel aan een naam verbonden kan zijn!
Wellicht zal de Naamsoefening op een goede dag meer in detail worden uitgelegd voor een groter publiek. Voor nu willen we graag eerst de basisprincipes bespreken. Deze zijn gemakkelijk om mee te oefenen, maar zijn tegelijkertijd ook krachtig.
We kunnen bijvoorbeeld oefenen met het uitnodigen van onze persoonlijke naam, of de geboortenaam. Dit kan de voor- en achternaam zijn, maar ook met de middelste namen ertussen. De volledige naam die je bij je geboorte krijgt, ook wel je geboortenaam genoemd, is de krachtigste.
HET NATUURLIJKE ‘IK’
Wanneer de naam zorgvuldig verankerd in je ligt, en je kan ‘zijn’ met de constellatie waarin je ingebed bent geweest vanaf je geboorte, en als daar géén frictie meer op zit te werken, dán kan je véél moeitelozer vanuit dat natuurlijke ‘Ik’ de verbinding maken met het eigen zielsleven, en véél sneller en makkelijker de bewustzijnsprocessen doorgaan die te maken hebben met de uitbreiding van jouw mogelijkheden. Het gaat daarbij níét over het ‘ego-Ik’, maar over ons ‘natuurlijke-Ik’. Hierover later meer!
JE GROTERE GEESTELIJKE ZIJN
En omdat van ieder mens ‘het grote geestelijke zijn’ in de onstoffelijke gebieden blijft, en er maar één deel afgesplitst wordt voor de huidige incarnatie, is het dus heel belangrijk dat dát wat afgesplitst is, dát gedeelte dus wat aardebevoegd zich gaat tonen, én in de lering komt te staan, om daardoor méér bewustzijn te incarneren op Aarde van het eigen grotere geestelijke zijn. Hoe vanzelf-sprekender dat aanvaard wordt, hoe makkelijker je je ‘grotere geestelijke zijn’ ieder moment kan raadplegen.
Wist je dat je naam veel betekenissen kan hebben? Bijvoorbeeld als je vernoemd bent naar een bepaald familielid of een ander persoon. Of wanneer je voornaam verwijst naar een begrip of een spirituele waarde heeft. Of de achternaam verwijst naar de naam van een stad, dorp of gebied waar één of meerdere van jouw voorouders vandaan kwamen. Het kan ook een beroep zijn, of een kenmerk van één van je voorouders.
Soms zijn betekenissen nog te herleiden, bijvoorbeeld via een stamboom van je voorouders. Je naam kan ook historische waarde hebben, bijvoorbeeld omdat deze al meerdere eeuwen bestaat of in meerdere talen en landen voorkomt. Maar hoe en waar is deze ontstaan? Wat is de oorsprong er van?
Je naam kan ook persoonlijke betekenissen voor jouzelf omvatten, óf die kan je er zélf aan geven waardoor jij je gesteund voelt. Belangrijk is het dan wel om zo dicht mogelijk bij de betekenisvolle kern ervan te blijven. Jouw naam en ook je geboortedatum hebben ook verschillende numerologische cijfers. En al deze betekenissen kunnen resoneren in je naam en dus ook in je leven.
JOUW NAAM ALS TRECHTER
Symbolisch gezien, als je niet geheel jezelf bent, bijvoorbeeld door anders te willen zijn dan dat je bent, plaats je jezelf in zekere zin buiten jezelf. Daardoor ben je een beeld van jezelf aan het creëren dat niet geheel authentiek is. En dan ben je niet goed in staat het grotere geestelijk zijn van jouzelf te incarneren in ‘Ik’ – en dan jouw naam. Dus je naam is als het ware de trechter waarbinnen alles wat je méér bent, ín kan dalen. Is dat zo een helder beeld?
PIONNEN IN HET GROTE HEMELSPEL
Maar wat betekent mogelijkerwijs de ‘frictie’ zoals ik dat eerder uitdrukte? Mijn ervaring is dat al bij de aanvang van het leven, in de betekenis van je ouders, je broers, je zusjes, maar ook de gemeenschap waarin je geboren wordt, de familie als geheel, dat daarin álles voorradig is ter uitdaging van jouw bewustwordingsproces. De mensen en de omgeving zijn pionnen in het grote hemelspel met maar één opdracht. En die opdracht is dat jij jezelf gewaar gaat worden, én de moed durft te betrachten jezelf te ontwikkelen naar je eigen…, ik zou zeggen: naar je eigen ‘ZELF-beeld’, en dan ‘ZELF’ met hoofdletters geschreven!
POSITIES TER OPLIFTING
En al die pionnen zijn de uitdagende factoren en/of de ondersteunende factoren daarin. Maar iedere rol die daarin toebedeeld is, is níét zonder reden. Dus zelfs zij die wellicht het meest aan jou verwant zijn, maar die jou het soms ook het méést moeilijk kunnen maken, díé hebben posities ter oplifting van wie je bent.
WANNEER JE IN VREDE KAN STAAN
En pas wanneer je in vrede kan staan met hun rol die zij gespeeld hebben in jouw leven, op dát moment kan je je naam écht integreren. Maar als je de pionnen in het hemelspel maar moeizaam kan aanvaarden, kan je ook moeizaam in je naam rusten. Dus zij zijn de uitdagers om tot zelfbekenning te komen.
(Makkelijk is dat uiteraard niet altijd).
CONTACT MET JE ZIEL
En wat gebeurt er als je naar ze blijft wijzen rondom hun faalbaar gedrag, zelfs al is dat met alle recht? Als je je daar te lang in blijft óphouden, dan kan je té weinig indalen in wie je wérkelijk bent, omdat je tijd verliest met projecties.
Maar pas wanneer je ál die posities durft te erkennen die de mensen om je heen hebben, als een maximale uitdaging om bij jezelf te leren blijven en jezelf te worden, dán kan je ook steeds moeitelozer vanuit het natuurlijke-‘Ik’ contact hebben met je ziel.
ZIELSECHT SPREKEN EN HANDELEN
Dan kan je oefenen met zielsecht spreken én zielsecht handelen. En van daaruit kan de sluis opengelegd worden naar je grotere geestelijke zijn. En dat is vele malen ruimer dan wat in één incarnatie kan plaatsnemen.
Dat is uiteraard het ideaalbeeld. Daarom is het ook altijd goed om jezelf even af te vragen of er ook iemand is die NIET faalbaar is? Ken je zo’n iemand? Of ben je het mogelijkerwijs zelf? Vast van niet toch?
DE NAAMSVERANKERING
Dus die naamsverankering heeft ook te maken met: ‘Ik ben bereid tot dít leven’, in plaats van: ‘Ik had een mooier leven gewild’, of ‘Ik had veel getalenteerder willen zijn’, of wát dan ook. Het heeft te maken met ook écht het respect hebben naar de natuurlijke ordening waarin deze situatie het meest conform jouw geestelijke ontwikkeling bedoeld is, om bewustzijn te verwerven van jouw grotere aard.
MIDDELPUNT VAN HET HEELAL
Juist door déze incarnatie aan te gaan en te zien dat daar geen missers in zijn, maar dat het Goddelijke plan het juiste met je vóór had, begrijp je dat het de bedoeling is om te zijn waar je bent.
En het is aan jou om de hoofdrol te gaan vervullen in je eigen leven, namelijk dat je het middelpunt bent van het heelal. En ieder mens mag dat zijn van zijn eigen heelal.
UITMONDEN IN JE NATURELLE ZELF
En daarmee sta jij dus in oefening in relatie tot álles wat je ontmoet, om daar zelfbewustzijn aan te gaan relateren. En zo kan je je eigen aard als het ware in jouw natuurlijke authenticiteit op gaan richten. Dat is beter dan om in plaats daarvan met het ego mee te glijden door er iets van te maken wat je vandaag nog niet bent, in de wens dat je het óóit zal zijn. Dus de kunst is om écht in het naturelle jezelf te durven uit te laten monden.
ZO WEIDS, ZO RUIM
En de omgeving daagt je daartoe sowieso uit. Want iedere verdere stap die in je leven genomen wordt, staat óók weer in het teken van de uitbreiding van het bewúst bewust worden hier op aarde. Daardoor kan je zo langzaam-aan dat grotere geestelijke zijn steeds meer in laten dalen in de stof.
Maar is dat simpel? Nee, want dan waren we met één leven klaar. Zo is het doorgaans niet, tot nooit! En dus doen we daar gewoon een héle lange tijd over, omdat het leven zó weids is, zó ruim is.
HET GEHEEL IS MÉÉR…..
Langer geleden tijdens een artsen-overleg kreeg ik een enorme indrukwekkende inspiratie. In die tijd waren ‘morfogenetische velden’ voor het eerst bekend. En daaruit bleek ook dat je in één deel het geheel kan zien, zoals in een hologram.
Een hologram is een driedimensionale afbeelding ontstaan door reconstructie van lichtgolven, zónder hulp van een lens.
Mijn begeleiding legde uit dat het hologram nog niet het eindbeeld was, maar dat het volgende óóit nog ontdekt zou gaan worden:
“Het Goddelijke heeft in álles wat geschapen is, één specifiek deel neergelegd wat alléén in het Goddelijke voorkomt. En je zal pas in dát deel het geheel terug vinden wanneer je het holografisch principe voor ogen houdt.
Het holografische principe houdt in dat in ál het geschapene een ‘plus 1 factor’ is, wat alleen in dát geschapene ligt. En pas op het moment dat het geschapene zich in die +1 factor gaat manifesteren, dán zal ál het geschapene als legpuzzel stukjes aaneengeschaard kunnen gaan worden, zodat het Goddelijke zich weerspiegeld weet in zijn schepping.”
En dat maakt ook dat de Naamsoefening als onderdeel van die +1 factor in een mens verankerd ligt. Wanneer we dát weten te activeren, pas dán kunnen de afzonderlijke puzzelstukjes als in een legpuzzel een gemeenschappelijkheid gaan vormen, zodat het Goddelijke zich weerspiegeld weet.
En dat is ook waardoor we het als het ware in de ogen dienen aan te kijken, zodat dat Goddelijke licht zijn weerkaatsing in ons kan vinden om dat +1 deel te activeren.
Dus los van wat we gemeenschappelijk delen waarin het deel het geheel weerspiegelt, is die +1 factor van cruciaal belang.
GOD HEEFT GEEN VERGISSING GEMAAKT
Belangrijk ook van de Naamsoefening is de erkenning dat God geen vergissing gemaakt heeft, en dat jij bedoeld bent er te zijn, en dat je dus ook mag gloren in wie je bent.
En dat zie je bijvoorbeeld ook bij de 10 meest voorkomende ziektebeelden waar Nederland aan lijdt. Dan zie je daarin alleen maar weerspiegeld ‘het afgedreven zijn van de kern’. Dat is zoals mijn begeleiding ziekte ervaart.
En wat betekent dat afgedreven zijn voor het zieleleven? Dus zeg maar voor het natuurlijke-‘Ik’ leven, en ook hoe je lichaam als ‘tempel van de ziel’ daaraan lijdt?
Dus hun diagnose is een hele bijzondere diagnose, omdat zij niet met de uitkomst van ziektebeelden werken, maar de afgedrevenheid van het zieleleven als ziektebeeld beschrijven.
Het mooie van de boodschap dáárachter is:
Durf te gaan leven in wie je waarachtig mag zijn.
DIRECTE VERBINDINGSLIJN
Waar we met de Naamsoefening mee werken, is het natuurlijke-‘Ik’, omdat alleen het natuurlijke-‘Ik’ een directe verbindingslijn heeft met het zielsleven van jezelf.
En soms, terwijl de Naamsoefening gaande is, en mensen het hardop gaan uitspreken, dan voel ik aan de wijze waarop de mens het ‘Ik’ benoemt of hij dat vanuit zijn ‘ego-Ik’ doet, of vanuit z’n ‘miskennings-Ik’, of bijvoorbeeld vanuit z’n ‘hoogmoedige-Ik’.
EENVOUD EN ZELFAANVAARDING
En de oefening is dat het natuurlijke-‘Ik’ de naam vergezelt, waarbij het natuurlijke-‘Ik’ eenvoud en zelfaanvaarding omvat.
De oefening aldus om het woordje ‘Ik’ zuiver uit te spreken vanuit het natuurlijke-‘Ik’, is een onderdeel van de Naamsoefening. Want overal waar je het ‘Ik’ oppompt of juist verkleint, kan de naam in zijn natuurlijke gradatie niet verlevendigd worden.
Dus wanneer het ‘Ik’ niet beoefend wordt om neutraal uitgesproken te worden vanuit zelfaanvaarding en eenvoud, dan kan de naam in z’n gewone naamsklank nog steeds níét de volle potentie doorlaten.
‘IK’ IN DE RESONANTIE
Dus, mijn intentie met de Naamsoefening is het woord ‘Ik’ in de resonantie steeds mee te nemen als oefening, om het ‘Ik’ in z’n neutrale rol naar de ziel een optimale kans te geven, omdat de andere ‘Ikken’ véél te weinig verbinding diréct met het zielsleven kunnen onderhouden. Sterker nog, die zijn daar behoorlijk afgesloten van tot geheel. Dus de oefening van wat het natuurlijke-‘Ik’ is, is heel belangrijk!
WEERSPIEGELING
Dus alles wat geschapen is door wat wij het Goddelijke noemen, krijgt iets specifieks unieks mee, wat in géén van alle andere schepselen ligt. En dát wat voor ons te groot is om te bevroeden, het Goddelijke, dát wat we een naam geven, maar niet in die mate kunnen kennen, heeft iets neergelegd in ons… En dát dienen wij állen tot bewustzijn te brengen, zodat dát wat alles geschapen heeft, zichzelf weerspiegeld weet.
Het is een heel groot fenomeen, dit gegeven. En dat houdt dus in dat diep in ons verscholen iets zó unieks huist, in zó’n groot respect aan ons gegeven, aan de individualiteit van het wezen dat jij als schepping uitdrukt, dat onze reis door ons onderbewustzijnsveld heen, ons dáár naar toe brengt.
MOED OM TE MANIFESTEREN
En dan dienen we de moed te hebben om dat te manifesteren. En dán pas, kunnen we beseffen hóé diep het Goddelijke van ons houdt. Dus al die zelfmiskenning, al dat gebeuren waarin we ons mooier aankleden dan we eigenlijk wel weten dat we zijn, heeft te maken met dat we té weinig respect hebben dat God ons lief heeft. Want we zijn al op waarde ingeschat. Zeker weten.
DE THUISREIS
Dus het is de thuisreis naar dát wat er al is, en om dat in bewustzijn te aanvaarden. Zodat we het durven te manifesteren.
En nu is de vraag aan jou: Durf jij?
In Liefde en Licht,
Margreet Otto.
Wil je méér weten over de Naamsoefening, kijk dan ook eens hier! OEFENINGEN
En dan ter aanmoediging onderstaand nog een gedicht van Marieke de Vrij,
getiteld: ‘De Woning Gods’.