ELK JAAR OP 23 JULI
Wist je dat de Dag van de Aarde, in het Engels ‘Earthday’, is geïnitieerd door Vladimir Megre? In een beschreven dialoog tussen hem en Anastasia, ontstaat bij hem het idee om een feestdag in het leven te roepen. Dat is vanwege het betoog van Anastasia dat de Aarde hulp nodig heeft. Zij zegt:
“De Aarde voelt alles. Wanneer Ze met beton of asfalt wordt bedekt, wanneer bomen worden gekapt en bossen verbrand, wanneer er in haar binnenste gegraven wordt om haar mineralen te delven (mijnen & fracking) of er kunstmest (en bestrijdingsmiddelen) worden gestrooid, voelt Ze de pijn.”
Daarna zegt Anastasia:
“Maar het geeft haar kracht als je teder en liefdevol met haar omgaat. De Aarde mag dan wel groot zijn, Ze is uiterst gevoelig. Net zoals in de orde van grootte van een mens versus een mug, je voelt dat een mug op je arm gaat zitten! Zo ook de Aarde. Zij voelt de tedere aanraking van zelfs één enkele mensenhand. O, hoe diep Ze deze aanraking voelt, en hoe verlangend Ze ernaar uitziet!”
Dat was ook merkbaar in Rusland:
“In Rusland werd grond lange tijd gezien als publiek bezit. Mensen beschouwden het niet als hun eigen. Maar toen kwam er verandering en werden er kleine stukjes grond uitgegeven aan de mensen voor datsja’s. (Dat is het Russische woord voor volkstuintjes). Deze stukjes grond waren echter te klein om allerlei technische hulpmiddelen te gebruiken. Maar er waren heel veel Russen die hunkerden naar contact met de Aarde, die deze stukjes land enthousiast in ontvangst namen. Zowel arme als rijke mensen.”
En toen?
“En toen de mensen hun perceeltjes hadden gekregen, beseften ze… niets kan de verbinding van de Mens met de Aarde verbreken. En miljoenen paren mensenhanden beroerden liefdevol de Aarde. Juist met hun handen, en niet met machines of apparaten, raakten de mensen de Aarde teder aan. En de Aarde voelde dit. Ze voelde de aanraking van elke afzonderlijke hand, en vond de krachten in zichzelf om het nog even vol te houden.”
De auteur Vladimir reageerde grappend op dit betoog:
“Dient er dan een standbeeld voor elke volkstuinder opgericht te worden ofzo? Zeg maar: als redders van de planeet?”
En zowaar bevestigde Anastasia dit.
“Ja Vladimir, zij zijn inderdaad redders.”
Dus, dit was de aanleiding min of meer, voor het creëren van een feestdag, ter ere van de volkstuinders, en in het verlengde daarvan, dus ter ere van de Aarde. Vladimir en Anastasia noemen het:
‘Dag van de Volkstuinders en Dag van de Aarde’.
Anastasia voegt toe:
“Het zal een lichte en prachtige feestdag worden, voor iedereen! Eerst wordt deze feestdag in Rusland gevierd, en later wordt het de prachtigste feestdag overal op Aarde. Een feestdag voor de ziel. Op deze dag kan iedereen het beste doen wat hem door zijn hart wordt ingegeven. Alle mensen zullen blij zijn en de Aarde zal opgelucht ademhalen”.
Voortbordurend op deze gedachtengang, ‘modelleerde’ Anastasia de feestdag meteen in grote lijnen:
“Moge alle mensen in Rusland -en in de gehele wereld -red-, met de eerste zonnestralen wakker worden!”
…
…
“Moge alle mensen, alleen, met hun gezin, of met vrienden, naar buiten komen, en blootsvoets op de Aarde gaan staan.
Moge degenen die een klein perceeltje land hebben, waar ze met eigen handen groenten en fruit telen, de eerste zonnestralen daar begroeten, in de nabijheid van hun eigen planten, en met hun handen iedere gewassoort aanraken.
Moge ze, als de zon opkomt, een bes van iedere soort plukken en opeten. En verder hoeven ze die ochtend niets meer te eten.
Moge ze tot het middageten op hun eigen stukje grond werken.
Moge ieder van hen nadenken over zijn leven: wat schenkt vreuge, wat is zijn opdracht?
Moge iedereen zich zijn naasten en vrienden liefdevol voor de geest halen.
En moge iedereen erover nadenken waarom zijn planten groeien, en inzien wat hun afzonderlijke bestemming is.
Moge iedereen nog voor het middageten minstens één uur alleen doorbrengen. Het maakt niet uit waar en hoe, als het maar alleen is, om in deze tijd in zichzelf, in zijn diepste innerlijk te kijken.
Moge met het middageten het hele gezin bijeenkomen. Al degenen die bij elkaar wonen, samen met degenen die op deze dag van ver gekomen zijn.
Moge het middageten bestaan uit de verste geschenken die de Aarde tegen het middaguur heeft gegeven. Moge ieder datgene op tafel zetten, waarnaar zijn hart en ziel verlangen.
Moge de gezinsleden of aanwezigen elkaar teder in de ogen kijken, en de oudste en de jongste aanwezige samen de maaltijd zegenen. En moge er een rustig gesprek klinken over de tafel, dat wordt gevoerd over het goede van ieder die aanwezig is.
En in de middag gaan de mensen naar de stad. Nu ze de oogst van die dag van hun eigen stukje Aarde hebben verzameld, nemen ze die in manden mee naar huis, en schenken die aan degenen die geen tuin hebben.
Ze zullen sterk genoeg zijn om de ziekte van een heleboel mensen te genezen, zowel dodelijke als chronische ziekten zullen verdwijnen. Iedereen is blij! Wat veel positieve gevoelens deze dag!
Moge de zieken, ook zij die ongeneeslijk ziek zijn, op deze dag de stroom mensen die van het land terugkeren, tegemoetkomen. De Stralen van Liefde en Goedheid en de meegebrachte vruchten zullen hen helpen genezen, hen helpen de ziekten te overwinnen.
Kijk! Kijk! Het centraal station. Een mensenstroom met kleurige manden. Kijk hoe er rust en hartelijkheid uit de ogen van de mensen straalt.”
…
*******
De datum voor de Dag van de Aarde -23 Juli- werd gesuggereerd door Anastasia. Tegenwoordig zijn er internationaal zelfs verschillende data voor de Aarde Dag, ook in Rusland zelf. 23 Juli is echter de datum die The Earth Hectare Grid aanhoudt, omdat deze nu eenmaal zo is gegeven.
Vandaar, namens alle volkstuinders -en hectare beheerders- die resoneren met deze viering van de Dag van de Aarde, en alle overige sympathisanten:
*******
Een lichte en prachtige
Dag van de Aarde toegewenst!
